Το μεγάλο του ταξίδι στην αιωνιότητα άρχισε σήμερα ο Γιώργος Κατσούλης, που έφυγε πρόωρα στα 60 του χρόνια, νικημένος στη μάχη με τον καρκίνο.
Αθλητής του Ολυμπιακού στην υδατοσφαίριση, θήτευσε με επιτυχία στην προπονητική, ήταν αυτός που «έστησε» (1988) τη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού, μεγαλούργησε στην τεχνική ηγεσία, αρχικά του ΑΝΟ Γλυφάδας και στη συνέχεια του ΝΟ Βουλιαγμένης, με τον οποίο κατέκτησε το Len Trophy (2003).
Για πολλούς αθλητές / τριες, υπήρξε ο δάσκαλος, εκείνος που τους / τις γαλούχησε με τις γνώσεις και το μεράκι του.
Ως πολίστας στην Α1 Ανδρών, σημείωσε 10 τέρματα, τα 8 από τα οποία με τον ΝΟ Πατρών (1988-89).
Θήτευσε, ως συνεργάτης, δίπλα σε κορυφαίους τεχνικούς του Ολυμπιακού (Μπόρις Πόποφ, Μίλε Νάκιτς, Νίκολα Στάμενιτς), ενώ το 1994 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ρώμης, ήταν στο προπονητικό τιμ της Εθνικής μας ομάδας των Ανδρών.
Με τη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού, την οδήγησε στην 4η θέση του πρωταθλήματος το 1992 και την 2η το 1994, ενώ υπήρξε βοηθός του Χάρη Παυλίδη την περίοδο 2016-17, όταν οι «ερυθρόλευκες» έπαιξαν στον τελικό της Ευρωλίγκα, με αντίπαλο την Κίνεφ στο Κίρισι (6-7).
Οδήγησε στην κατάκτηση δύο (2) πρωταθλημάτων τον ΑΝΟ Γλυφάδας (2001, 2002), στην 2η θέση του F4 του Τσάμπιονς Καπ το 2001 στην Κατάνια και στην 3η στο Ντουναϊβάρος το 2002, ενώ ακολούθησε η θητεία του στον ΝΟ Βουλιαγμένης.
Εκεί, ήταν πρωταθλητής το 2003 και φιναλίστ (2ος) το 2004, ενώ την πρώτη σεζόν (2003), τον οδήγησε και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (Len Trophy), στο F4 που έγινε στο Λαιμό.
Την επόμενη χρονιά (2004), ο ΝΟΒ ήταν στο F4 του Τσάμπιονς Καπ στο Λαιμό, όπου και ήταν 4ος.
Ακολούθησε η θητεία του στον Εθνικό, το 2005 (3η θέση), 2012 (6η θέση), 2013 (5η θέση) και 2014 (6η θέση), ενώ την περίοδο 2008-09 κάθισε και στον πάγκο της ανδρικής ομάδας των κυανόλευκων του Πειραιά.
Από το 2020, υπήρξε μέλος του τεχνικού team του Πανιωνίου.
